Τα στερεότυπα στην ελληνική κοινωνία μοιάζουν με πόλη που ποτέ δεν κοιμάται, πολλές γενιές τώρα. Το ελληνικό σχολείο απλά σπεύδει (συμπληρωματικά με το σπίτι), να εμβολιάσει τα παιδιά με τον “μέσο όρο” των σάπιων αντιλήψεων της κοινωνίας, επωαστήρας συνάμα του εκφοβισμού που θα επιφυλάσσεται σε όσους παρεκκλίνουν. Αγόρια που ονειρεύονται να γίνουν ποδοσφαιριστές (αλλιώς ρέπουν στην ομοφυλοφιλία). Κορίτσια που δεν σκαμπάζουν από αριθμητική. Παιδιά μεταναστών που κουβαλάνε αρρώστιες. Δασκάλες ελαφρών ηθών αφού επιλέγουν ανάλαφρο ντύσιμο. Αγοροκόριτσα που αρέσκονται να παίζουν ποδόσφαιρο.
Παρακολούθησα για πρώτη φορά γυναικείο ποδόσφαιρο πριν από τρία-τέσσερα χρόνια (τελικό κυπέλλου Αγγλίας), έμπλεος αρνητικής προκατάλειψης, ομολογώ. Εδώ οι γυναίκες δεν σκαμπάζουν από αριθμητική, πως θα ήταν δυνατόν να κατανοήσουν έστω τον κανονισμό του οφσάιντ; Το θέαμα όμως ήταν εντυπωσιακό, έως αποστομωτικό, όπως εξάλλου και στο τελευταίο Μουντιάλ ή το αντίστοιχο Champions League, σμπαραλιάζοντας κάθε στερεότυπο.
Απόψε το βράδυ στον τελικό του Champions League στο Σαν Σεμπαστιάν, η πολυνίκης Λυών θα “υποδεχθεί” τη Βόλφσμπουργκ σε μια ακόμη ‘γαλλογερμανική’ μονομαχία, από αυτές που έχουν σφραγίσει τον θεσμό κατά την τελευταία δεκαετία. Το σετ αποδόσεων έχει χρίσει καθαρό φαβορί τη Λυών παρά το γεγονός ότι θα παραταχθεί με πολύ σημαντικές απουσίες. Ποιός ξέρει, ίσως οι Μπουκ να ξεχάστηκαν και να μην έχουν προσμετρήσει ότι οι Γαλλίδες είναι συν τοις άλλοις και πιο “κοκέτες”, évidemment…
underdogville 