🌆 Μπορεί να ακούγεται παράδοξο, αλλά η απίστευτη επιτυχία της Βαλεντίνης Γραμματικοπούλου στο #USOpen2021 είναι σημειολογικά ισχυρότερη από οτιδήποτε έχει ποτέ πετύχει η Σάκκαρη.
🗽 Ακόμη κι αν χάσει αύριο κόντρα στην Μέρτενς (που με βάση την κακή εικόνα της Βελγίδας, έχει πολύ καλύτερες πιθανότητες από όσο λένε οι μπουκ – έστω να πάρει ένα σετ), δεν αλλάζει το παραμικρό.
✍ Γιατί η πραγματική διάσταση της επιτυχίας της Βαλεντίνης (όπως και κάθε αγοριού/κοριτσιού που ονειρεύεται Γκραν Σλαμ), αντιφεγγίζει στα θολά νερά που περιγράφει στην ανοικτή επιστολή της, η λίγο μεγαλύτερη της Ισαλίν Μποναβεντούρ (που θα πει “καλότυχη”) και αξίζει να διαβαστεί:
🎾 “Πρωτοέπιασα ρακέτα στα 7 μου, χωρίς ποτέ να μπορώ να φανταστώ ότι θα γίνω επαγγελματίας. Αλλά να ‘μαι μετά από 20 χρόνια, σε ένα φτηνό δωμάτιο ξενοδοχείου στο Σικάγο και μετά από μια ακόμη ήττα στον πρώτο γύρο, να αντιπαλεύω με τα φαντάσματα του μυαλού μου που με τριβελίζουν με το ερώτημα γιατί συνεχίζω να τρέχω και να παίζω.
🛄 Το ριζικό ενός παίκτη τένις είναι να βρίσκεται σχεδόν όλο το χρόνο με μια βαλίτσα στο χέρι, κάνοντας άπειρες θυσίες και ξεχνώντας κάθε υπόνοια πραγματικής ζωής: γενέθλια, κηδείες, γάμοι, Χριστούγεννα, όλα στις καλένδες και στη θέση τους ανασφάλεια, μομφές, τραυματισμοί, απογοητεύσεις και νομοτελειακά η αμφισβήτηση του ίδιου σου του είναι – “ποιος αλήθεια είμαι εγώ και που πάω”…
🛫 Τόσες θυσίες για ποιο λόγο; Για ένα κερδισμένο ματς κόντρα στη Μουγκουρούθα ή μια πρόκριση σε Γκραν Σλαμ και έναν 3ο γύρο Ίντιαν Γουελς; Και οι 9 σερί ήττες από τον πρώτο γύρο; Το να παίζεις δυο μήνες και να είσαι τραυματίας 8; Με το κοντέρ να γράφει εκατό χιλιάρικα μείον και την πίεση του να πρέπει πάση θυσία να νικήσεις, για να μπορείς απλά να πληρώσεις τα αεροπορικά σου εισιτήρια για τον επόμενο προορισμό;.
🎾 Μέρες καταθλιπτικές που δεν θες καν να σηκωθείς από το κρεββάτι. Επαγγελματικά αδειάσματα που σε στοιχειώνουν και ατέρμονες ώρες μέσα σε αεροπλάνα και γυμναστήρια. Γιατί αυτή η ζωή του ρακ(ετο)ένδυτου πλάνητα, μπορεί να σε οδηγήσει εν μία νυκτί, από την ευφορία στα τάρταρα.
✌🏿 Πόσες φορές δεν αναρωτήθηκα αν θα ήταν προτιμότερο να έκανα μια κανονική δουλειά που θα μου επέτρεπε να περνώ χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μου! Τότε όμως επιστρέφει η θύμηση της αδρεναλίνης και εκείνου του απερίγραπτου συναισθήματος πλήρωσης μετά τη νίκη και καταλαβαίνεις ότι τέτοιες ευκαιρίες, παρουσιάζονται μια φορά στη ζωή σου.
🧗🏿♂️ Είναι προφανές ότι μέχρι σήμερα τα έχω καταφέρει λιγότερο καλά από όσο ήλπιζα και δεν έχω φτάσει καν στους πρόποδες του βουνού που ονειρεύτηκα πως θα κατακτήσω. Αυτό όμως που ξέρω, είναι ότι θα τα δώσω όλα για να το πετύχω. Και εάν τελικά δεν τα καταφέρω ποτέ, τι με αυτό – θα έχω τη συνείδηση μου ήσυχη ότι προσπάθησα τα πάντα. Γιατί όποιος θέλει πραγματικά κάτι, το παλεύει με νύχια και με δόντια. Και όποιος είναι φυγόπονος, θα βρει προκάτ χιλιάδες δικαιολογίες. Πίσω στη δουλειά λοιπόν!”
underdogville 